- اگر روی بسته‌بندی مارگارین‌های موجود در بازار به عباراتی همچون «پخشینه» یا «سفره» برخوردید تعجب نکنید. مارگارین پخشینه را می‌توانید روی نان بمالید. اساسا پخشینه یعنی فرآورده‌ای که به‌صورت لایه‌ای قابل‌مالیدن و پخش‌کردن روی نان و کِراکِر و امثال اینها باشد و به‌صورت ظرفی هم عرضه میشود. مارگارین سفره هم که به‌شکل قالبی است. مارگارین پخشینه و مارگارین سفره هر دو باید دارای بافت پیوسته باشند و نه دانه‌دانه. ذرات روغن در آب و حباب‌های هوا هم نباید در بافت‌شان مشاهده شود.
- مارگارین باید دارای بو و مزه‌ای مشابه فرآورده‌های لبنی و رنگ طبیعی و یکنواخت (سفید خامه‌ای تا زرد کم‌رنگ) باشد.
- مارگارینی را از بین برندهای موجود انتخاب کنید که فاقد اسیدهای چرب ترانس باشد یا حداقل چربی ترانس کمتری به‌نسبت برندهای رقیب داشته باشد. اگر در ترکیبات محصول به «روغن‌های تا حدی هیدروژنه‌شده» برخوردید، حتی اگر مقدار اسیدهای چرب ترانس در جدول حقایق تغذیه‌ای صفر گرم ذکر شده بود، شک نکنید که به‌هرحال مقداری هرچند کم از این چربیهای مضر در محصول موجود است.
- اسیدهای چرب ترانس ترانس در دمای اتاق سفت می‌شوند. پس هرچه مارگارینی در دمای اتاق سفت‌تر باشد، یعنی چربیهای ترانس بیشتری دارد.
اشتراک گذاری در تلگرام
تبلیغات
درباره این سایت